JOANNA MROZOWSKA Archiwum

23 lutego – 23 marca 2022 r.

(Dzień otwarcia 23 lutego 2022, środa, godz. 14:00 – 20:00)

Joanna Mrozowska urodziła się w 1976 roku w Warszawie. Studiowała na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych; dyplom z malarstwa za pracę Miasto obroniła w 2004 roku w Pracowni prof. Mariana Czapli, zaś aneks z malarstwa ściennego w Pracowni prof. Edwarda Tarkowskiego. Po studiach doktoranckich, rozpoczętych w 2015 roku, otrzymała tytuł doktora na Wydziale Malarstwa macierzystej uczelni w 2019 roku.

Andrzej Rysiński tak mówi o malarstwie Joanny Mrozowskiej:

„Joanna Mrozowska jest artystką. zainteresowaną notowaniem zjawisk i wydarzeń związanych z monotonią. i banałem codziennego życia, pełnego rutyny i pośpiechu. Uważnie obserwuje swoje najbliższe otoczenie.

Jej prace na pierwszy rzut oka są powierzchowne i niezdarne, ale ten rodzaj interpretacji wynika z trafnego postrzegania rzeczywistości i zależnie od kontekstu, doboru zwykle bardzo syntetycznych i uproszczonych form.

Malarstwo to nazwałbym „małym realizmem”, chociaż malarka czasami zbliża się w swojej skrótowości do abstrakcji. Rezultaty artystycznych poszukiwań Joanny Mrozowskiej oparte są przede wszystkim na cennej umiejętności adekwatnego przekładu własnych emocji, wzruszeń i refleksji na język malarskiego obrazowania.

Charakterystyczne dla jej obrazów jest syntetyczne ujęcie przestrzeni i formy oraz płaski kolor. Często posługuje się rysunkiem. Dzięki przeżywanym emocjom i ich bardzo osobistej interpretacji powstaje autentyczne malarstwo. Walory te sprawiają, że w swojej dojrzałości  jej twórczość jest łatwo rozpoznawalna”.

 Z tekstu Grzegorza Borkowskiego Rysunki na obrazach Joanny Mrozowskiej, do wystawy Pocztówki z Zacisza; „ASPIRACJE” nr 59/60 (1/2/2020) Kwartalnik Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, (str. 33-39)

„Sposób, w jaki wyraziście rysunkowe obrazowanie pojawia się w malarstwie Joanny Mrozowskiej, jest najbardziej charakterystycznym walorem jej twórczości, tworzy jej specyfikę, szczególnie że artystka posługuje się bardzo różnymi rodzajami rysunków i nadaje im różne znaczenia.

Nakreślone farbą na obrazach rysunki mogą sprawiać wrażenie szkicowych, bo mają w sobie sugestywną prostotę obrazowania: tworzy je zwykle kilka zdecydowanie poprowadzonych linii, tylko nieznacznie różniących się grubością. Jednak w tej prostocie dostrzec można na tyle syntetyczne ujęcie przedstawionego motywu, że niejednokrotnie mamy do czynienia właściwie ze zwięzłymi znakami, niemal piktogramami (przedstawieniami pojęć), a czasem wręcz z ideogramami (przedstawieniami idei jako sposobów rozumienia pojęć). Rozległe, najczęściej jednolite powierzchnie barwne na obrazach wzmacniają przez kontrast wymowę skondensowanych rysunków.

(…) Obejrzenie zestawu obrazów Joanny Mrozowskiej umożliwia zobaczenie, jak od przedstawiania realnych obiektów-domów uwaga artystki przechodzi do znaków pojęć bardziej abstrakcyjnych. Ale równie dobrze ten proces możemy widzieć w odwrotnym kierunku: od abstrakcyjnych form domów do realnych – oba wątki rozwijane są bowiem w jej twórczości równolegle. I ma to swoją istotną wymowę: wymknięcie się formalnym podziałom lub ograniczeniom, z jednoczesnym respektowaniem walorów każdej wykorzystywanej formuły. Systemowe działanie Mrozowskiej uzmysławia wspólne pochodzenie dwóch formuł rysunku wpisanych w różne obrazy, obrazy wynikające z jednej idei malarstwa pokrewnej sztuce plakatu.”