Usługa języka migowego
A A A

12. Międzynarodowe Biennale Miniatury – Częstochowa 2022

od 26 lipca (środa, 19.00) do 30 sierpnia

Plakat do wystawy. Na niebieskim tle jest czterdzieści osiem kwadratów. W każdym kwadracie jest pokazana praca na konkurs pt. "12. Międzynarodowe Biennale Miniatury". Na dole jest tytuł wystawy, czas trwania wystawy oraz logo organizatorów. Plakat jest kolorowy. .

Wystawa pokonkursowa „12. Międzynarodowe Biennale Miniatury” (pod patronatem Prezydenta Miasta Częstochowy) prezentuje prace artystów wykonane z technice malarstwa, grafiki, rysunku i fotografii monochromatycznej. Międzynarodowe Biennale Miniatury to projekt plastyczny o charakterze konkursowym, organizowany co dwa lata od 2000 roku skierowany jest do twórców profesjonalnych. Cechą charakterystyczną wszystkich prac jest ich niewielki format, maksymalnie 10 x 10 centymetrów. Nagrodzone, wyróżnione honorowo oraz wybrane przez Jury na wystawę prace są niezwykle różnorodne pod względem formy i treści.

Siłą wystawy i gwarancją przyjemności jej oglądania jest ogromne zróżnicowanie prac, mnogość technik oraz całe spektrum pomysłów twórców o odmiennych osobowościach i pochodzących z różnych stron świata. Wszystkich połączył cel, by twórcze impresje zawszeć w intymnym mikroświecie — w ramach miniatury. Artyści posłużyli się formą realistyczną, abstrakcyjną, zaprezentowali nastrojowe, syntetyczne ujęcia tematu pomniejszonego do odpowiedniej skali, pokusili się o szczegółowe lub uogólnione formy. Nieraz konwencja miniatury pozwoliła skoncentrować im się na detalu otaczającego świata, który stał się samoistnym, samowystarczalnym kosmosem. W niektórych pracach niezauważalny na pozór, a nawet przypadkowy gest pędzla, fragment szczegółu rzeczywistości, przeskalowany detal czy organiczny kształt nabierają cech pełnego, autonomicznego dzieła o pełnej symbolice i bogactwie przekazu.

Na wystawę 12. MBM zakwalifikowały się 192 prace 116 autorów. Komisja przyznała 3 nagrody regulaminowe oraz  5 wyróżnień honorowych.

     I  Nagroda:

– Arkadiusz Polewka (Szczecin) za zestaw dwóch prac „Zaćmienie” (tusz, gesso)

Na zdjęciu jest miniatura w czerniach, bielach i szarościach. Jest ciemna i mroczna. Widać strukturę, która przypomina udrapowaną tkaninę. W prawym górnym rogu jest celownik w formie czterech białych kątów prostych. Celownik ma kształt kwadratu. W środku ramy jest jasny punkt, który przypomina gwiazdę.

Arkadiusz Polewka, „Zaćmienie I”, tusz, gesso, tempera, 10×10 cm, nagroda I

    II  Nagroda: 

–  Majka Dokudowicz (Warszawa) za  zestaw trzech prac „Fragment self” (serigrafia na włóknie roślinnym)

Na zdjęciu jest twarz człowieka, być może kobiety. Widac okulary, całe prawe oko, prawy policzek, część nosa i czoła. Wokół twarzy są włosy. Twarz jest ukazana we fragmencie o nieregularnych kształtach. Tło pracy jest białe.

Majka Dokudowicz, „Fragmented Self (LXXIV)”, serigrafia na włóknie roślinnym, 10×10 cm, nagroda II

    III  Nagroda: 

–  Dominika Stręciwilk (Zdanówek) za zestaw dwóch prac „Archiwum” (olej na płótnie)

Na zdjęciu pracy widać rodzinę siedzącą na kocu na polanie. Jest tam kobieta, w chustce na głowie i mężczyzna w wieku około czterdziestu lat. Do kobiety przytula się kilkuletnie dziecko. Po lewej stronie półleży młody mężczyzna, o którego opiera się kilkuletnie dziecko. Rodzina pozuje do wspólnego zdjęcia. Widać ramy zdjęcia i podpis autorki oraz datę 2018. Praca jest monochromatyczna.

Dominika Stręciwilk, „Archiwum 11”, olej na płótnie, 6×8,5 cm, nagroda III

Wyróżnienia honorowe:

Marzena Huculak (Olsztyn), Aleksander Olszewski (Radom), Jerzy Pietruczuk(Oświęcim), Elżbieta Radzikowska (Poznań),Tomasz Rolniak (Haczów)

 

 

Na fotografii widać piramidę. Nad nią jest jasny, zamglony punkt. Po prawej stronie zwisa kształt przypominający gałąź. Na pora nocy, prawie ciemno.

Tomasz Rolniak, „Urocze oko”, fotografia, 6,2×8,2 cm, wyróżnienie

Fotografia jest w szarościach. Na dole po prawej stronie widać koło. Koło jest oparte o mur, w którym widać prostokątne wgłębienie przypominające wnękę na długie poziome okno. Mur jest stary, podniszczony, z odpadającym tynkiem. Na górze jest zwisający sznur albo druk, który układa się w poziomy łuk.

Marzena Huculak, „Relikty 2”, fotografia, 7×10 cm, wyróżnienie

Jest wiele prac, które zarówno pod kątem formy, jak i treści mogą w pełni zaistnieć właśnie w miniaturze i w tym formacie wywierają na odbiorcy największe wrażenie. Miniatura potrafi zachwycić maestrią rzemiosła i sztuką szczegółu, świadcząc o umiejętności operowania precyzją rzemieślniczą i cierpliwości jej twórcy. Nieraz też zaskakuje kadrem, który determinuje odbiór i znane elementy świata wokół ukazuje w nowym kontekście, niosącym inne, wcześniej niewychwycone przez naszą percepcję skojarzenia i treści. Jest soczewką, stanowi wycinek większej całości i dzięki swemu formatowi tworzy nowy przekaz z macierzy. W niezwykle wyrazisty, syntetyczny sposób miniatura mówi o wielkich sprawach w małej formie i poprzez detal. Może dlatego jest tak urokliwa i fascynująca.
do góry