Usługa języka migowego
A A A

Agata di Masternak Powrót do domu / Homecoming

Wernisaż 12 marca, godz. 19:00

12.03–23.04.2025

Na zdjęciu widzimy kobietę ubraną w czarną bluzkę w białą kratę oraz czarne spodnie, unoszącą się w przestrzeni. Jej ciało jest ułożone w pozycji przypominającej swobodne opadanie lub unoszenie się w wodzie. Jej lewa ręka jest delikatnie uniesiona, a prawa opada w dół. Tło obrazu stanowi dynamiczna kompozycja abstrakcyjnych, ekspresyjnych plam koloru – czerwieni, żółci, błękitu, fioletu i zieleni. Przypomina ono rozwibrowane, falujące tkaniny, na których kobieta zdaje się unosić, nadając całości surrealistycznego efektu.Agata di Masternak to współczesna polska artystka multimedialna, która mieszka i tworzy w Londynie. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Malarstwa prof. Krzysztofa Wachowiaka (2010), Pracowni Tkaniny Artystycznej prof. Doroty Grynczel oraz w Pracowni Rzeźby prof. Adama Myjaka. Następnie doskonaliła swoje umiejętności artystyczne w prestiżowym londyńskim Central Saint Martins College.

Artystka działa w dziedzinie malarstwa, rzeźby, animacji i instalacji. Wystawiała głównie w Polsce i Wielkiej Brytanii. Jej postać i twórczość były tematem artykułów prasowych. Jest też bohaterką filmu dokumentalnego Twarze Agaty w reżyserii Małgorzaty Kozery, który został nagrodzony Złotym Lajkonikiem dla najlepszego filmu dokumentalnego powyżej 30 minut w Konkursie Polskim Krakowskiego Festiwalu Filmowego (2023).

Artystka, zmagająca się od 26 lat ze śmiertelną chorobą, czerpie inspiracje z własnych doświadczeń. Swoje przeżycia przekłada na język sztuki, łącząc je z uniwersalnymi pytaniami o tożsamość i miłość, o granice pomiędzy życiem a śmiercią.

Poprzez niezwykle intymne dzieła zaprasza widzów w podróż w głąb ludzkiej psychiki. Zainspirowana przeżyciami związanymi z długotrwałą walką o zdrowie, stworzyła wyjątkowy język artystyczny, w którym ból, nadzieja i przemiana splatają się w harmonijną całość.

Obraz abstrakcyjny na jedwabiu, z dominującymi barwami czerwieni, żółci i błękitu. Górna część kompozycji zapełniona jest intensywną czerwienią, kontrastującą z jaskrawą, niemal płomienistą żółcią po prawej stronie. Kolory przenikają się, tworząc organiczne kształty, które mogą sugerować pejzaż o zachodzie słońca lub wybuch energii. W dolnej części obrazu pojawiają się chłodniejsze odcienie fioletu, błękitu i bieli, tworząc przestrzeń przypominającą wodę lub skalistą powierzchnię. Na pierwszym planie widoczne są dwie niewielkie, schematyczne postacie w kolorze granatowym, co dodaje scenie narracyjnego charakteru.

 

Agata di Masternak eksperymentowała z wieloma technikami – przez 14 lat malowała na płótnie, później pracowała na papierze, tworzyła rzeźby i hafty. Każdy materiał ma dla niej symboliczne znaczenie. Technika Agaty obejmuje malowanie farbami do jedwabiu, pastelami suchymi i olejnymi, a także wielowymiarowy haft, co pozwala na tworzenie dzieł o bogatej fakturze i warstwowej głębi. Jej prace łączą subtelność i intensywność, ulotność i trwałość, a także przenikanie się wielowymiarowych rzeczywistości. Unikalne połączenie różnorodnych technik i materiałów oraz subtelne operowanie światłem nadają dziełom niezwykłą głębię i ekspresję

Obraz wykonany na jedwabiu, łączący malarstwo i haft. Kompozycja składa się z poziomych pasm barwnych – od ciemnych odcieni fioletu i bordo na górze, przez jasne, niemal srebrzyste centrum, po głębokie czerwienie i granaty na dole. Centralnie przebiega intensywna linia tęczowych barw – od żółci przez zielenie, błękity i czerwienie, rozmywająca się na brzegach. Wzdłuż obrazu wiją się cienkie, haftowane linie w różnych kolorach, przypominające organiczne struktury lub mapę topograficzną. W górnej części wyłania się zarys ludzkiej sylwetki, subtelnie wpisanej w abstrakcyjny krajobraz.

W wystawie prezentowanej w Galerii Test kluczową rolę odgrywa jedwab, który symbolizuje delikatność i trwałość. Jego transparentność pozwala na subtelną grę światła i barw, a świetlne ramy nadają obrazom niemal sakralny charakter. Wystawa Powrót do domu / Homecoming zaprasza widza do zanurzenia się w świat emocji, wspomnień i refleksji. Dzieła artystki, choć zakorzenione w jej doświadczeniach, przemawiają językiem uniwersalnym. To sztuka wykraczająca poza granice wizualnego odbioru, angażująca również wrażliwość i introspekcję. Wystawa zachęca widza do zagłębienia się w świat artystki – a tym samym w swój własny. Zaprasza do zatrzymania się, spojrzenia w głąb siebie i odnalezienia fragmentów własnej historii w pracach Agaty.

Obraz przedstawia abstrakcyjną interpretację krajobrazu, namalowaną na jedwabiu. Dominują ciepłe barwy – odcienie pomarańczu, czerwieni, żółci i beżu, które układają się w formy przypominające skaliste zbocza i kaniony. W centrum kompozycji jaśniejsza pionowa plama może sugerować wodospad lub erozję terenu. W dolnej części pojawiają się fioletowe, zielone i szare akcenty, które nadają głębi i kontrastu. Rozmyte kształty i swobodnie płynące kolory podkreślają organiczny, dynamiczny charakter pracy, a subtelne czarne plamy dodają kompozycji wyrazistości.

Seria Portale pamięci jest inspirowana przeżyciem zjawiska „wyjścia z ciała” – momentem bliskim śmierci, którego artystka doświadczyła wiele lat temu. To głęboko zmieniło jej sposób postrzegania rzeczywistości i odczuwania, uwolniło ją od lęku przed umieraniem, przyniosło spokój i ukojenie, jednocześnie dodając sił i inspiracji do dalszego życia oraz wskazując to, co naprawdę istotne. Podczas gdy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość mogą wydawać się odrębnymi bytami na osi czasu, nadrzędne tematy miłości, jedności, eksplorowania nieznanego łączą je ze sobą. Tworzą wspólną przestrzeń świadomości – powrót do domu, do jedności z samym sobą.

Dążąc do głębszego wniknięcia w podświadomość, artystka włącza do swoich prac wolnostojące, abstrakcyjne obrazy na jedwabiu, haftowane jedwabną nicią. Tworzą one przestrzeń nieznanego, nieokiełznanego i nieodgadnionego – symbolicznego „domu”, w którym człowiek czuje się zjednoczony ze swoją istotą i prawdą. Miejsca, gdzie nie musi udawać nikogo innego – może po prostu być sobą.

To abstrakcyjna kompozycja malarska na papierze. Dominują w niej pionowe pasma koloru, które delikatnie rozmywają się na granicach. Po lewej stronie pojawiają się ciepłe odcienie żółci i brązu, przechodzące w centrum w intensywną purpurę i fiolet. W prawym górnym rogu tony stają się jaśniejsze, bardziej rozświetlone, niemal eteryczne, z delikatnymi refleksami bieli i szarości. Całość sprawia wrażenie mglistości, lekkości i subtelnego, niemal duchowego nastroju.

Punktem wyjścia dla serii Jak na górze tak na dole było doświadczenie wyjścia z ciała, które przydarzyło się wiele lat temu. Koncepcja „jak na górze, tak na dole” pozwala zrozumieć, że procesy zachodzące w naszym wnętrzu mają swoje odzwierciedlenie w świecie zewnętrznym i odwrotnie; wzajemnego powiązania mikrokosmosu i makrokosmosu, odbicia świata wewnętrznego w zewnętrznym i odwrotnie.

Ta zasada sugeruje, że rozumiejąc wzorce panujące w nas samych, możemy uzyskać wgląd w funkcjonowanie wszechświata.

Wymiar pionowy symbolizuje naszą duchową naturę, nasze połączenie z czymś większym od nas, podczas gdy wymiar poziomy reprezentuje nasze ziemskie doświadczenia i działania.

Wymiar pionowy, „Bycie”, składa się z ponadczasowej istoty tego, kim jesteśmy, nasze połączenie z boskością, sferę świętości, wiary i głębokiej intymności.

Wymiar poziomy stanowi „Działanie”, takie jak myślenie i działanie. Umożliwia nam rozwój i zdobywanie wiedzy. Reprezentuje samorealizację, sens życia i integrację z samym sobą, odkrywanie sensu życia i integrację wszystkich aspektów naszego istnienia.

Agata di Masternak

Patronaty:

 

do góry