BOGNA FOGLER. Tkanina
Jednym z głównych problemów artystycznych Bogny Jaroszewicz-Fogler jest poszukiwanie elementów piękna na materii oraz możliwości tkwiących w różnych jej strukturach. Budowanie tkanin z różnorodnych materiałów, z uwzględnieniem ich wagi i ciężaru, przezroczystości, oraz relacji między nimi, to całokształt elementów przestrzennych, które zawiera każda jej praca. Tak jak powiedział Van de Velde w swoim Credo „(…) najbardziej istotnym i najniezbędniejszym warunkiem piękna dzieła sztuki jest życie przejawione przez materiał”. Tym samym artyści nie tylko dostosowują się często do warunków tworzywa, lecz po prostu „myślą w materiale”, a proces twórczy żyje w jego obrębie. Materiał, z którego powstają prace jest jednym z najważniejszych składników kompozycji. Materia tkanin z powodu użytej techniki i technologii dostosowana zostaje przez autorkę do własnego przesłania artystycznego ze względu na pewien ustalony porządek wymiennych form oraz powtarzających się motywów i układów.
Dzisiejsze rozumienie przestrzeni otwiera przed nami obszary poznania tego co nas otacza i co sami tworzymy. Zbudowane formy Bogny Jaroszewicz-Fogler mają pewien ustalony system, jako rezultat poszukiwań przedstawionego problemu, dzięki któremu prace zyskują osobistą ekspresję.
Tworzenie elementów i ich łączenie powiększa przestrzeń wewnątrz formy, która oddziałuje na zewnętrzny obiekt dzięki światłu, widzeniu i pozornej ich metaforyczności.
Powierzchnia prac Notatki z podróży, Przeczytane ma swój walor i nasycenie kolorem. Spośród wszystkich kategorii wartości, wartość kolorystyczna najbardziej podlega prawu materiału i techniki oraz jej podporządkowaniu. Ciemne kolory rozjaśniają się pod wpływem form rozmieszczonych na płaszczyźnie tkaniny i wzajemnie na siebie oddziałują. Przenikania powstają z nakładających się płaszczyzn z przebijającym się światłem. Na całokształt kolorystyki tkanin składają się kolory użytych materiałów z nadrukiem, przeplotem, przeźroczystością działającą emocjonalnie, nastrojowo i tajemniczo. Kolor przechodzący przez powierzchnię tkaniny istnieje w czasie. Barwnik materii staje się technicznym środkiem służącym do stworzenia efektu głębi. W przestrzeni kolor kontrolowany jest przez porę dnia, otoczenie i oświetlenie. Sposób ułożenia komponentów kolorystycznych sprawia większą czytelność przekazu.
Szczególnego znaczenia w pracach Przeczytane nabiera zagadnienie przezroczystości fizycznej, istniejącej wtedy kiedy powierzchnia zakrywająca przepuszcza dość światła, by widać było płaszczyzny znajdujące się za nią. Przezroczystość tworzy przestrzeń na styku ułożonych płaszczyzn zadrukowanej nią przezroczystej folii. W ten sposób artystka buduje przestrzeń wewnątrz obiektów. Tkaniny otrzymują nową rzeczywistość przez jej powielenie oraz powstałą płaszczyznę przed przezroczystą formą.
Ważnym czynnikiem przedstawionych prac jest pojęcie symetrii intuicyjnej urzeczywistnionej w twórczości. Stanowi ona szczególną formę przez zjawisko „odbicia” układu po drugiej stronie osi centralnej. To oś centralna jest obszarem, który nie jest powtórzony, lecz odbierany jako bliski identyczności, potęgując efekt odbioru i odczucie rozszerzonej przestrzeni. Symetrię porównuje się do równowagi z dostrzeżeniem właściwości, których nie możemy doświadczyć drogą bezpośredniej obserwacji. Dzięki lustrzanemu odbiciu, powstają dwie niezależne płaszczyzny tworzące całość.
Zastosowanie i połączenie nowoczesnej technologii i elementów klasycznego tkactwa w cyklu prac Notatki z podróży, Przeczytane, przetworzona fotografia miejsca, jej druk na tkaninie wzbogacony zostaje haftem, kolażem, aplikacją oraz innymi technikami klasycznymi.
Prace Bogny Jaroszewicz-Fogler są poetycką formą jej życia. Powstają z jej własnego odbioru ogólnie uznanych zasad. Artystka korzysta z wybranej rzeczywistości, ale ją uogólnia i modyfikuje dla otrzymania własnego założenia artystycznego opartego na wartości codziennego doświadczenia. Stanowi to wyznacznik piękna z indywidualnego odwzorowania form i koloru prezentowanych tkanin wnoszących bogaty element refleksji i kontemplacji. Prace dążą do połączenia subiektywnego nastroju i obiektywnego wycinka świata w wersji autorki tego co istnieje poza fizycznością i obrazowością.
Dorota Grynczel
Bogna Fogler
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w 1978 roku.
Wystawy zbiorowe:
1978-1984 – Wystawy tkaniny polskiej organizowane przez CHZ Ars Polona: Szwecja, RFN, Norwegia, USA, Francja
1981 – Wystawa tkaniny, Łańcut
1981 – Wystawa tkaniny, Galeria Sztuki Użytkowej „Forma”, Warszawa
1985-2013 – 1, 2, 4, 7, 8, 9 Ogólnopolska Wystawa Miniatur Tkackich, Łódź
1987 – Wystawa Miniatur, Sztokholm
1990 – Contemporary Polish Tapestry, The Grove Gallery, Londyn
1998 – 7 Ogólnopolska Wystawa Tkaniny Unikatowej, prezentacja w Katowicach
2010 – 11 Ogólnopolska Wystawa Tkaniny Unikatowej, CMW, Łódź
2013 – 12 Ogólnopolska Wystawa Tkaniny Unikatowej, CSW, Łódź
2008, 2010, 2012, 2014 – 5, 6, 7, 8 Międzynarodowe Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej Z Krosna do Krosna, Muzeum Rzemiosła, Krosno.
Wystawy indywidualne:
2012 – Fragmenty – Galeria Apteka Sztuki, Warszawa
2013 – Przenikania – Galeria 72, Chełm
2014 – Pół na pół – Galeria Apteka Sztuki, Warszawa.
Nagrody:
2010 – Trzecia Nagroda na 6 Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej Z Krosna do Krosna
2011 – Pierwsza Nagroda na 8 International Weaving and Fieber Art Competiton, Parma za pracę Przeczytane
2012 – Trzecia Nagroda na 9 International Weaving and Fieber Art Competition, Parma.
Na wystawie zostaną zaprezentowane prace będące kontynuacją dwóch cykli – Notatki z podróży i Przeczytane….
Kompozycje z cyklu Notatki z podróży powstały na kanwie przetworzonych fragmentów fotografii wykonanych przez autorkę w Azji. Są to tkaniny dwustronne. Bazę stanowią bawełna i tkaniny techniczne, zadrukowane jednostronnie oraz poddane różnym zabiegom. Efekt końcowy, który oddaje charakter i klimat odwiedzonych miejsc, jest wynikiem macerowania, haftowania, malowania czy aplikowania.
Prace z cyklu Przeczytane… są inspirowane graficznym układem liter wybranych tekstów, które nawarstwiając się tworzą reliefowe kompozycje. Odwzorowują emocje, wspomnienia, informacje. Obiekty powstały z uporządkowanych klisz drukarskich skontrastowanych z miękką fakturą nici wełnianych, jedwabnych, bawełnianych czy lnianych. Techniki własne zostały uzupełnione o wydruki z ręcznej drukarki 3D. Nowoczesna technologia przeplata się z technikami klasycznymi. Oba cykle łączy reemisja obrazów z przeszłości. Zacierają się szczegóły, pozostają emocje i specyficzna atmosfera.