RYSZARD PASIKOWSKI, W KONTAKCIE

Wernisaż 3 sierpnia 2022, środa, godz. 19:00,  wystawa czynna do 2 września 2022

RYSZARD PASIKOWSKI. Urodził się w 1952 r. w Parczewie. W latach1972–1977 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa (Pracownia prof. Jacka Sienickiego) i Tkaniny (Pracownia prof. Zbigniewa Gostomskiego); w 1977 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem. W latach 1984, 1987, 1999 r. otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Jest autorem 79 wystaw indywidualnych, uczestniczył w 22 wystawach grupowych   i 40 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą (m.in. Szwecja, Dania, Wielka Brytania).

Nie pierwszy raz Galeria Test ma przyjemność prezentować prace malarskie i tkackie Ryszarda Pasikowskiego. Artysta pokazywał swoje dzieła także na licznych wystawach indywidualnych oraz zbiorowych w Polsce i za granicą, a niektóre zawędrowały do kolekcji muzealnych i prywatnych w całej Europie. 

Wystawa „W kontakcie” to okazja do przyjrzenia się cyklom prac nawiązujących do dwóch pól tematycznych – muzyki organowej i pejzażu przyrodniczego. Już sama struktura instrumentu od dawna inspirowała Pasikowskiego i była wykorzystywana przez niego w reliefach, malarstwie olejnym i klasycznych gobelinach.

Artystę wciąga przenikanie oraz bogactwo kolorów i świateł widziane w cyklach przyrody i jej rytmie. Intryguje go temperatura światła. Nasze spojrzenia jako widzów poruszają się po gładkich i chropowatych powierzchniach obrazów. Proste przestrzenie są wytworem raz miękkich i puchatych plam oblanych szarością lub wystudiowaną barwowo bielą, a gdzie indziej grubych, oleistych impastów, które nagle znikają jakby we mgle. Materię malarską kształtuje tu światło, które wpada z różnych stron – od spodu, z przodu, przedostaje się ze świata między warstwami, niekiedy wpada z jakiegoś przejaśnienia farby czy przeprucia jasności poprzez grubą i maślaną, ciężką i tłustą materię farb olejnych. Świat obrazu zatrzymuje się między materią a konkretem desygnatu, pejzażu, zarysu postaci, kadru przez okno. Zestawienie wibracji kolorystycznych i nagromadzenia kolorów w miękkich kształtach widniejących zazwyczaj centralnie na obrazie rozmywa się na grę subtelności temperaturowych bieli i szarości po bokach. Niekiedy przez grubą, jakby wilgotną i świeżą, fakturowaną warstwę farby nałożonej z rozmachem szpachelką, z wysiłkiem przedostaje się nieuchwytne, nie wiadomo skąd pod powierzchnią malatury – światło.

Ryszard Pasikowski w 1977 r. ukończył z wyróżnieniem Wydział Malarstwa stołecznej Akademii Sztuk Pięknych: malarstwo u prof. Jacka Sienickiego, a tkaninę u prof. Zbigniewa Gostomskiego. Wytrwały, poszukujący, czerpiący z codziennych doświadczeń i obserwacji Artysta zaprasza – poprzez obrazy – do gry z naszą wyobraźnią. Gdy, podziwiając prace Pasikowskiego, mamy poczucie, że z mglistych, uładzonych neutralną szarością lub rozbielonych przestrzeni wydobywa się coś, co przypomina obiekty realnego i znanego nam świata – to w tym samym momencie odczuwamy zawieszenie w abstrakcyjnej rzeczywistości sensualnej materii jego obrazów, z synestezyjnym poczuciem widzenia dźwięku i wsłuchiwania się w rytm światła, zaintrygowani dziełem, próbujący okalać to, co widać, jakąś konkretną myślą, zainspirowani ulotnością swoich spostrzeżeń, a jednocześnie i nieprzerwanie z nimi w kontakcie.

Oprócz obrazów i tkanin na wystawie prezentowane są nagrania telefoniczne oraz rozmowy Artysty z jego sześcioletnią wnuczką Klarą. Ukazują one, jak bystre i otwarte na świat dziecko nieświadomie pomaga dojrzałemu twórcy – ku jego zaskoczeniu – dotrzeć do pokładów emocjonalności własnego malarstwa. To sprawiło, że lęki i napięcia, odczucia lęku, tęsknota za bliskimi i potrzeba bezpośredniego kontaktu dorosłego człowieka zostały rozładowane poprzez dwa kanały: sztukę – pełną organiczności, skłaniającą do emocjonalnego, zmysłowego odczuwania – oraz rozmowy telefoniczne z wnuczką, która z rozbrajającą szczerością, ale i błyskotliwością „rozprawiła się” z istotą sztuki, konkretnymi obrazami dziadka i sensem tworzenia w ogóle.

Weronika Zasada-Stańska