Wystawa grafiki KRZYSZTOFA OLSZEWSKIEGO W–trakcie

Krzysztof Olszewski urodził się w 1956 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Architektury i Urbanistyki Uniwersytetu Gdańskiego (1975–1980) oraz na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (1983–1986). Od 1988 roku pracuje w rodzimej uczelni. Był prodziekanem na Wydziale Grafiki (2008–2009), następnie na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii (2009–2011). W 2011 roku otrzymał nominację profesorską. Od 2009 roku prowadzi Pracownię Komunikacji Intermedialnej na Wydziale Sztuki Mediów w Warszawie, obecnie jako profesor zwyczajny. Był kierownikiem Katedry Intermediów, został także powołany na czteroletnią kadencję na stanowisko kierownika Intermedialnej Katedry Multimediów i Animacji (2016–2020). Jest promotorem oraz recenzentem kilkudziesięciu dyplomów licencjackich i magisterskich oraz przewodów doktorskich. Uczestniczył w wielu naukowych konferencjach krajowych i zagranicznych. Zajmuje się sztukami wizualnymi: grafiką warsztatową, malarstwem, fotografią i architekturą wnętrz w intermedialnej strategii. Brał udział w licznych wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień w konkursach graficznych, a jego prace są w zbiorach państwowych oraz prywatnych w kraju i za granicą.

Monika Murawska napisała o Artyście: „Od lat tworzy wspaniałe grafiki, eksperymentując z wybranym przez siebie medium. Odbijane jedna na drugiej warstwy skrywają w sobie upływ czasu i pozwalają na zanurzenie się w obfitości kształtów, z których wydobyć można wszystko, naginając je do własnych pragnień.”

     Zaś sam twórca napisał: „Wędruję razem z intermedialnymi obrazami, w kierunku sztuki najnowszej, w postartystycznym czasie, we wzajemnym przenikaniu artystycznej twórczości, wiedzy i nauki. Na bazie wieloletnich doświadczeń z różnych dyscyplin i różnorodnych metod twórczych oraz dydaktycznych, cały czas szukam własnej drogi twórczej, korzystając z wielorakich praktyk badawczych i artystycznych – artistic research na bazie doświadczeń graficznych, malarskich i architektonicznych, w oparciu o teoretyczną refleksję filozoficzną (…). Od 15 lat prowadzę na Wydziale Sztuki Mediów interdyscyplinarną Pracownię Komunikacji Intermedialnej. Interdyscyplinarność jest niewątpliwie kluczem do rozwoju. Jednak warunkiem niezbędnym jest otwarty umysł, doskonały, ciągle aktualizowany warsztat w wybranej dyscyplinie jako punkt wyjścia wszelakich artystycznych odniesień oraz autentyczna potrzeba przekraczania granic i łamania stereotypów. Jednocześnie z zachowaniem humanistycznych wartości i naturalną gotowością do krytycznego myślenia. Dla mnie punktem wyjścia wszelkich artystycznych poszukiwań i eksperymentów jest grafika warsztatowa, w stale aktualizowanych kontekstach. Graficzne obrazy prezentowane na wystawie, powstałe dosłownie wczoraj, w ogromnej większości są zrealizowane w technice serigrafii.

(…)

Duży wpływ na moją ciągłą aktualizację odczuwania i doświadczania sztuki, mają studentki i studenci z którymi mam zaszczyt pracować w Pracowni Komunikacji Intermedialnej na Wydziale Sztuki Mediów. Wiele kontekstów i dróg dla wspólnego estetycznego doświadczania artystycznych realizacji.”

„(…) mogę tylko przekazać wam jeden aspekt rzeczywistości, fragment, cząstkę, która musi być uzupełniona tysiącem i tysiącem innych ujęć, innych podejść, (…)” W. Gombrowicz Transatlantyk

 „Trochę słów” od Krzysztofa Olszewskiego:

Tradycja w epoce utraconej niewinności – grafika w ramach, …

The frame problem postrzegany przede wszystkim nie tylko w zakresach refleksji humanistycznej ale w pierwszym rzędzie w kontekście reinterpretacji graficznej odbitki warsztatowej. Możliwa jest grafika bez ramy, ale, …,  np. może stracić na jednostkowej czytelności a zyskać, w kontekście wielości treści i nowych odniesień.

„rama jest elementem pośredniczącym, rozdziela łącząc, zamykając scala, wyodrębnia, ale i wtapia, integruje wedle całościowego porządku”.

„Główny cel edukacji artystycznej leży nie w zasadach twórczości artystycznej, ale w osobowości studenta i jego obrazu siebie i świata. Idea treningu sensorycznego jest dzisiaj połączona wyłącznie z właściwą edukacją artystyczną, ale odnowienie wrażliwości zmysłowej i myślenia zmysłowego ma niedającą się zastąpić wartość w wielu innych obszarach ludzkiej działalności. Kształtowanie zmysłów i wyobraźni jest niezbędne dla pełnego i godnego życia.” Juhani Pallasmaa